تاریخچه فوتبال در آسیا

تاریخچه فوتبال در آسیا

در سال 1938 تیم هند هلند شرقی –یا همان اندونزی- اولین تیم آسیایی در جام جهانی شرکت کرد.

و در سال 1954پایه ریزی فوتبال آسیا به شکل امروز در 8 می در مانیل صورت گرفت. در این روز کنفدراسیون فوتبال آسیا رسما در حاشیه دومین دوره مسابقات آسیایی تأسیس شد. دوازده فدراسیون ملی پیشرو (افغانستان، برمه، جمهوئری خلق چین، کره جنوبی، ژاپن، هند، هنگ کنگ، پاکستان، فیلیپین، سنگاپور، ویتنام، سرمان کام لو (هنگ کنگ) را به عنوان اولین رئیس کنفدراسیون انتخاب کردند.   لی وان تونگ از هنگ کنگ نیز به عنوان دبیرکل فدراسیون انتخاب شد. با دعوت فیفا از نمایندگان AFC بر سر حضور در کمیته اجرایی فیفا در 21 ژوئن 1954 در برن، این سازمان در جهان شناخته شد.بعد از شناخته شدن AFC  در جهان کره جنوبی اولی تیم آسیایی به نیابت از AFC بود که در جام جهانی سوییس شرکت کرد. این تیم اولین بازی را 9 به صفر در زوریخ به مجارستان باخت و پس از آن در ژنو 7 بر صفر مغلوب ترکیه شد. دو سال بعد، اولین دوره مسابقات جام ملت‌های آسیا با شرکت هفت تیم از ‪ ۱۲‬فدراسیون موسس ای.اف.سی برای کسب عنوان بهترین تیم فوتبال آسیا در هنگ کنگ برگزار شدپس از حکمرانی کره‌جنوبی بر فوتبال آسیا در سال‌های نخست، این ایرانیان بودند که با کسب قهرمانی در سه دوره پیاپی از سال ‪ ۱۹۶۸‬تا ‪ ،۱۹۷۶‬به عنوان قدرت مطلق آسیا شناخته شدند. هرمانی ژاپن در مسابقات ‪ ۲۰۰۰ ،۱۹۹۲‬و ‪ ۲۰۰۴‬نشان‌دهنده بازگشت قدرت فوتبال به آسیای شرقی بود گرچه آخرین دوره این رقابت‌ها در چین به خوبی نشان می‌دهد که همه تیم‌های آسیایی با قدرت به دنبال کسب عنوان بهترین تیم این قاره هستند.

تاریخچه فوتبال در ایران

تاریخ فوتبال در ایران به زمان های طولانی بر میگردد بدلیل اینکه انگلیسی ها مبدا فوتبال بودن و د ایران نیز حکومت می کردند فوتبال خیلی زود به ایران آمد ولی هیچ بازیکن ایرانی در آن بازی نمی کرد و وقتی که بازیکن کم می آوردند از ایرانی هایی که برای تماشا آمده بودند استفاده می کردند.سالها بعد با تاسیس مجمع فوتبال در سال 1320تیم ملی ایران اولین سفر خارجی خود را انجام داد بعد در سال 1325 مجمع فوتبال به فدراسیون فوتبال ایران تغییر نام داد و در اوایل سال 1326 تقاضای خود را برای عضویت در کنفدراسیون آسیا ارائه داد.که این درخواست در 30 دی 1326مورد موافقت قرار گرفت. در مجموع اما آمارنویسان فوتبال ایران، سال 1349 را آغاز فوتبال باشگاهی ایران می دانند، مسابقاتی که در زمان ریاست مصطفی مکری برای اولین بار جنبه رقابت های باشگاهی به خود گرفت زیرا تمام تیم های حاضر در آن باشگاهی بودند. در سال 1352 شمسی اولین دوره مسابقا باشگاه های ایران با عنوان تخت جمشید برگزار شد و تیم پرسپولیس با پیروزی برابر تیم تاج(استقلال فعلی)عنوان قهرمانی را به دست آورد. ششمین دوره این مسابقات با پیروزی انقلاب اسلامی ناتمام ماند تا فوتبال باشگاهی ایران مدت ها به صورت غیررسمی برگزار شود.

وقوع انقلاب اسلامی در ایران و همچنین جنگ تحمیلی با عراق باعث شد لیگ فوتبال ایران با یک دهه وقفه مواجه شود. در این سال ها مسابقات فوتبال در داخل کشور با حضور تیم هایی با نام استان ها یا مسابقات باشگاهی با تعداد محدود در داخل استان ها برگزار می شد. 

البته در سال 1364 مسابقاتی با عنوان جام قدس برگزار شد که تیم تهران الف موفق شد بالاتر از تیم های تهران ب و مازندران قرار گرفته و عنوان قهرمانی را به دست آورد.

هفتمین دوره لیگ برتر فوتبال با اضافه شدن دو تیم دیگر با 18 تیم و بدون رئیس فدراسیون آغاز شده است. تیم های پرسپولیس، استقلا ل، سپاهان، سایپا و استقلا ل اهواز جزو مدعیان فتح جام هفتم هستند اما در این میان نبایداز تیم هایی مانند پیکان، صبا باتری و ذوب آهن هم غافل شد. تا یار که را خواهد و میلش به که باشد.

مروری اجمالی بر قوانین فوتبال

یک مسابقه بوسیله دو دسته، که هر دسته نباید بیشتر از 11 نفر باشد و یکى از آنها دروازه بان است، انجام میشود. 

اگر تعداد بازیکنان هر یک از دسته ها کمتر از 7 نفر باشد، مسابقه آغاز نمی شود. در مسابقاتى که تحت سرپرستى فیفا و کنفدراسیونها و یا فدراسیونهاى/اتحادیه هاى ملى برگزار می شود، حداکثر از 3 بازیکن جانشین (تعویضی) می توان استفاده کرد.

اگر بازین جانشین (ذخیره) بدون اجازه داور وارد زمین شود: 

▪ بازى متوقف می شود. 

▪ به بازیکن جانشین با کارت زرد اخطار داده می شود، و از وى خواسته می شود که زمین را ترک کند. 

▪ بازى با رها کردن توپ از محل توقف، مجددا آغاز می شود. 

▪ بازى ادامه می یابد. 

▪ بعد از اینکه توپ از بازى خارج شد، بازیکنان مربوطه اخطار (کارت زرد) خواهند گرفت.

تجهیزات بازیکن و دروازه بان 

ایمن بودن - خطرناک نبودن وسایل 

بازیکن نباید از وسایلى استفاده کند یا چیزى بپوشد که براى خودش و سایر بازیکنان خطرناک باشد. (به انضمام هرگونه زیور آلات(

وسایل اساسى و اجبارى بازیکنان عبارت است از: 

▪ پیراهن 

▪ شورت - اگر زیر شورتى استفاده می شود، رنگ آن باید به رنگ اصلى شورت باشد. 

▪ جوراب ساق بلند 

▪ محافظ ساق 

▪ کفش 

محافظ ساق 

▪ کلا" بوسیله جوراب پوشیده شود 

▪ از جنسهاى مناسب مانند: لاستیک، پلاستیک یا نظیر آنها ساخته شود 

▪ محافظت معقولانه اى را فراهم کند 

دروازه بانها :هر دروازه بان باید از رنگهایى استفاده کند که با رنگ لباس سایر بازیکنان، داور و کمک داوران مغایر باشد.

مشخصات زمین بازی:

اندازه ها

▪ زمین بازى باید به شکل مستطیل و درازاى طول باید بزرگتر از دارازى خط دروازه باشد.

▪ طول حداقل 90 متر و حداکثر 110 متر.

▪ عرض حداقل 45 متر و حداکثر 90 متر.

محوطه دروازه(گل)

محوطه دروازه در انتهاى هر نیمه زمین به صورت زیر معین می شود:

دو خط به فاصله 5.5 متر از داخل تیرهاى عمودى بر روى خط دروازه به طرف گوشه ها رسم می شود. این خطها به فاصله 5.5 متر به طرف داخل زمین بازى کشیده و بوسیله خطى موازى با خط دروازه، متصل می شود. محوطه محدود شده بوسیله این خطوط و خط دروازه را، محوطه دروازه یا همان گل می نامند.

محوطه جریمه (پنالتى)

محوطه جریمه در انتهاى هر نیمه زمین به صورت زیر معین می شود:

دو خط به فاصله 16.5 متر از داخل تیرهاى دروازه در روى خط دروازه به طرف گوشه ها رسم می شود. این خطها به فاصله 16.5 متر به طرف زمین بازى کشیده و به وسیله خطى موازى با خط دروازه، متصل می شود. محوطه محدود شده بوسیله این خطوط و خط دروازه را، محوطه جریمه یا پنالتى می نامند.

میله هاى پرچم

میله پرچمى که ارتفاع آن کمتر از 1.5 متر نیست و نوک تیزى ندارد در گوشه هاى زمین بازى نصب می شود. چنین پرچمى را مى توان در دو طرف خط مرکزى و به فاصله حداقل 1 متر در خارج از خط طولى قرار داد. 

قوس کرنر

یک ربع دایره به شعاع 1 متر از میله پرچم گوشه زمین، در داخل زمین بازى رسم می شود.

دروازه ها

دروازه ها در وسط هر خط عرضى قرار دارند و شامل دو تیر عمودى اند که به یک اندازه از میله هاى گوشه فاصله داشته و در بالا بوسیله یک تیر افقى بهم متصل می شوند.

فاصله بین دو تیر عمودى، 7.32 متر و فاصله لبه پایین تیر افقى تا زمین 2.42 متر است.

تیرهاى عمودى و افقى باید در عرض و عمق یکسان بوده و نباید بیشتر از 12 سانتى متر باشند.

تور مى تواند به تیرهاى عمودى و افقى و زمین پشت دروازه متصل شود و براى دروازه بانها مجال حرکت در فضاى وسیعى را بوجود آورد.

رنگ تیرهاى عمودى و افقى دروازه باید سفید باشند.

منبع: blogfa.com